سرشار از فیبر است

دریافت فیبر کافی برای سلامت بدن بسیار مهم است. ۱۰۰ گرم خرما حاوی ۷ گرم فیبر است. بنابراین یکی از بهترین راه‌ها برای افزایش دریافت فیبر در برنامه غذایی روزانه است.

فیبر می‌تواند با جلوگیری از یبوست به سلامت دستگاه گوارش کمک کند. با کمک به تشکیل مدفوع، حرکات منظم روده را تقویت می‌کند. در یک تحقیق که روی ۲۱ نفر انجام شد این افراد به مدت ۲۱ روز، روزانه ۷ عدد خرما خوردند. بعد از ۲۱ روز محققان متوجه شدند افراد مورد تحقیق نسبت به قبل از مصرف خرما، تعداد دفعات دفع مدفوع بیشتری داشتند و حرکات روده آن‌ها بهبود یافته است.

علاوه بر این، فیبر موجود در خرما می‌تواند برای کنترل قند خون مفید باشد. فیبر هضم را کند می‌کند و می‌تواند به جلوگیری از افزایش بیش از حد قند خون بعد از خوردن غذا کمک کند. به همین دلیل، خرما دارای شاخص گلیسمی (GI) پایینی است. شاخص گلیسمی میزان سرعت افزایش قند خون پس از خوردن یک غذای خاص را اندازه گیری می‌کند.

سرشار از آنتی‌اکسیدان‌های ضد بیماری است

خرما حاوی آنتی اکسیدان‌های فراوانی است که فواید بسیاری برای سلامت بدن دارند و از بروز بیماری‌ها جلوگیری می‌کنند.

آنتی اکسیدان‌ها از سلول‌ها در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند، این رادیکال‌ها مولکول‌های ناپایداری هستند که موحب ناپایداری مولکول‌های دیگر می‌شوند و ممکن است باعث واکنش‌های مضر در بدن و منجر به بیماری شوند.

در مقایسه با انواع مشابه میوه‌ها مانند انجیر و آلو خشک، خرما دارای بالاترین میزان آنتی اکسیدان است.

سه آنتی‌اکسیدان قوی موجود در خرما را بشناسید:

فلاونوئیدها

فلاونوئیدها آنتی اکسیدان‌های قوی هستند که می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند و پتانسیل آنها در کاهش خطر دیابت، بیماری آلزایمر و انواع خاصی از سرطان مورد مطالعه قرار گرفته است.

کاروتنوئیدها

ثابت شده است که کاروتنوئیدها سلامت قلب را تقویت می‌کنند و همچنین می‌توانند خطر اختلالات مربوط به چشم، مانند دژنراسیون ماکولا (یا لکه زرد) را کاهش دهند.

اسید فنولیک

اسیدهای فنولیک که به دلیل خواص ضد التهابی خود شناخته می‌شوند، می‌توانند به کاهش خطر سرطان و بیماری قلبی کمک کنند.

می‌تواند به سلامت مغز کمک کند

خوردن خرما می‌تواند به بهبود عملکرد مغز کمک کند.

• مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که خرما برای کاهش نشانگرهای التهابی مانند اینترلوکین ۶ (IL-۶) در مغز مفید است. سطوح بالای IL-6 با خطر بیشتر بیماری‌های عصبی مانند آلزایمر مرتبط است.
• علاوه بر این، مطالعات دیگری از جمله مطالعات حیوانی نشان داده‌اند که خرما برای کاهش فعالیت پروتئین‌های آمیلوئید بتا که می‌توانند پلاک‌هایی را در مغز ایجاد کنند، مفید است. هنگامی که پلاک‌ها در مغز جمع می‌شوند، ممکن است ارتباط بین سلول های مغزی را مختل کنند و در نهایت می‌توانند منجر به مرگ سلول های مغز و بیماری آلزایمر شوند.
• یک مطالعه حیوانی نشان داد موش‌هایی که با غذای مخلوط با خرما تغذیه می‌شدند، حافظه و توانایی یادگیری و همچنین رفتارهای مرتبط با اضطراب کمتری نسبت به موش‌هایی که خرما را مصرف نمی‌کردند دارند.
• خواص بالقوه تقویت مغز توسط خرما به محتوای آنتی اکسیدان‌های شناخته شده برای کاهش التهاب از جمله فلاونوئیدها نسبت داده شده است.